Vlieger zonder koord

Een familie is op de vlucht omdat het thuis niet meer veilig is. Vlieger zonder koord vertelt over de reis die ze maken en de moed om een nieuw leven op te bouwen in een onbekende wereld. Over hoe de familieleden met vallen en opstaan een nieuw evenwicht proberen te vinden. Als alles wat we kennen en waarvan we houden achterblijft, hoe wordt een nieuwe plek dan thuis? Vlieger zonder koord toont de veerkracht van een kind dat zich spelenderwijs aanpast aan zijn nieuwe werkelijkheid.

~VLIEGER ZONDER KOORD WAS TE ZIEN IN 2017~


In Vlieger zonder koord laten de dansers Rohiet, Zahira en Maxime zien dat een vlieger altijd blijft vliegen, zelfs bij harde wind tegen. De voorstelling beweegt zich tussen spanning, ontroering, opluchting en blijdschap. Open je ogen, open je hart en laat een kind je bij de hand nemen, op deze onvergetelijke reis.
De voorstelling is gemaakt voor leerlingen van het basisonderwijs en hun ouders. In de voorstelling wordt de vluchtelingenproblematiek waar kinderen tegenwoordig direct of indirect mee te maken hebben op een speelse manier gebracht, zodat er voor kinderen ruimte ontstaat hun gedachten over dit onderwerp te vormen en te delen. 

‘Vlieger gaat over het omgaan met nieuwe omstandigheden. Hoe je als het ware je ziel moet laten zweven, moet loslaten om verder te komen. Als je ergens anders heen gaat, en opnieuw moet beginnen, hoe maak dan je vrienden? Hoe pas je je aan, aan plaatselijke gewoonten? Dat kan overweldigend en belemmerend zijn. De voorstelling laat zien dat je niet vastgebonden hoeft te zijn aan je verleden, je vlieger is voldoende', aldus choreograaf Erik Kaiel. Kaiel maakte al een schetsversie van de voorstelling in Wenen (2016) en maakt er een complete voorstelling van bij AYA. De kinderen en hun ouders in Wenen waren diep ontroerd door het verdriet én het plezier van deze familie op de vlucht.

In de pers

"Danstheater AYA verbeeldt met buitelende en lichtvoetige dans hoe nieuwkomers in een land ontvangen worden." 
de Volkskrant*** >>
 

Credits

Choreografie: Erik Kaiel
Dansers: Rohiet Tjon Poen Gie, Zahira Suliman en Maxime Kroot